῾Ο κύρ Κρουάξ-Πακακακρουάξ
Τίτλος: Ο κύρ Κρουάξ Πακακρουάξ (Εικονογραφημένο)
Διαστάσεις: 21×29
Δεμένο: Ναι
Σελίδες: 26
Στήν ἄκρη ἑνός ὄμορφου καί καταπράσινου δάσους ἦταν μιά μικρή λίμνη γεμάτη νούφαρα καί ἀγριόπαπιες. Σ᾿ αὐτή τή λίμνη ζοῦσε κάποτε ἕνας βατραχάκος. Τό κορμί του ἦταν πράσινο ὅπως ἡ χλόη καί εἶχε ἐδῶ καί ἐκεῖ πεταμένες καφετιές ὁλοστρόγγυλες βοῦλες. Αὐτή ἡ φορεσιά ἄρεσε πάρα πολύ τοῦ βατραχάκου μας. Δοκίμασε βλέπεις καί ἄλλες, μά τούτη δῶ τήν ἔβαλε στήν καρδιά του καί ποτέ δέν τήν ξανάβγαλε.
Στό κεφάλι του εἶχε δύο πολύ ζωηρά μάτια πού ἔβλεπαν ἀπό μακριά ὅ,τι γινόταν γύρω στή λίμνη. Εἶχε μιά ἀστεία φωνή καί μ᾿ αὐτή καλημέριζε, καλησπέριζε καί ἔπιανε κουβέντα μ᾿ ὅλους τούς κατοίκους τοῦ πυκνοῦ δάσους καί τῆς λίμνης. Συνέχεια
῾Η ᾿Αστραφτερούλα
Τίτλος: Η Αστραφτερούλα (Εικονογραφημένο)
Διαστάσεις: 21×29
Δεμένο: Ναι
Σελίδες: 26
Ἀπόσπασμα
… …
— Καλέ κυρα-᾿Αγριελιά! ῎Αχ!, ἀφηρημάδα! Δέν σοῦ ᾿πα οὔτε καλημέρα. Ποιόν ἔχεις κρυμμένο στό φύλλωμά σου πρωί πρωί;
— Καλημέρα, ᾿Αστραφτερούλα, ἀπάντησε μέ καλοσύνη ἡ κυρα-᾿Αγριελιά, πού τή γνώριζε ἀπό παλιά. Συνέχεια
Ο Ριρής και τα Όνειρά του
Τίτλος: Ο Ριρής και τα Όνειρά του (Εικονογραφημένο)
Διαστάσεις: 21×29
Δεμένο: Ναι
Σελίδες: 26
Στά πόδια τοῦ βουνοῦ, ἐκεῖ πού ἀρχίζει τό μεγάλο καταπράσινο δάσος, ζοῦσε κάποτε ἕνα ὄμορφο λαγουδάκι, μέ ὄρθια αὐτιά καί μέ ἔξυπνα κόκκινα μάτια. Τ᾿ ὄνομά του ἦταν Ριρής.
῾Ο Ριρής λοιπόν, καί ὅταν μασούλαγε τό καρότο του καί ὅταν ἔτρεχε καί ὅταν ἔπαιζε μέ τίς φτέρες, ἕνα πράγμα μόνο σκεφτόταν. Νά μεγαλώσει, νά γίνει δυνατός λαγός, νά σώσει ἀπό καταστροφή ὅλη τή λαγοπολιτεία. Εἶχε διαβάσει γιά σπουδαῖα κατορθώματα, πού ἔκαναν οἱ παλιοί, κι ὅλο ὀνειρευότανε κείνη τή στιγμή πού θά γινότανε καί αὐτός τρανός καί ἔνδοξος. Συνέχεια
Ο Σιταρομικρούλης
Τίτλος: Ο Σιταρομικρούλης (Εικονογραφημένο)
Διαστάσεις: 21×29
Δεμένο: Ναι
Μιά φορά καί ἕναν καιρό… στήν καρδιά ἑνός μεγάλου, καταπράσινου κάμπου βρισκόταν ἕνα χωράφι. ῾Απλωνόταν σάν σεντόνι χρυσοκεντημένο κάτω ἀπό τόν οὐρανό καί ἦταν χαρά Θεοῦ νά τό βλέπεις. ῏Ηταν τό χωράφι τοῦ καλοῦ νοικοκύρη, τοῦ μπαρμπα-Λιᾶ, πού τό φρόντιζε καί τό ἀγαποῦσε σάν τό παιδί του.
Σέ τοῦτο τό χωράφι ζοῦσε μιά χαρούμενη συντροφιά ἀπό σιταρομάνες, πού ἡ κάθε μιά εἶχε πολλά-πολλά παιδιά. ῏Ηταν τά ξακουστά σιταροσποράκια πού, σάν φοροῦσαν τίς ἴδιες φορεσιές, μοιάζανε τόσο πολύ, πιό πολύ ἀκόμα καί ἀπό ἀδέρφια. Συνέχεια
Το άσκημο σουπιάκι
Τίτλος: Το άσκημο σουπιάκι (Εικονογραφημένο)
Διαστάσεις: 21×29
Δεμένο: Ναι
Σελίδες: 26
…Τήν ἄλλη μέρα τό πρωί μαζεύτηκε ὅλη ἡ γειτονιά στό τρίτο βραχάκι ἀριστερά, ὅπως εἶχαν συνεννοηθεῖ. ῎Εκαναν δυό-τρεῖς γύρους, μετρήθηκαν, μή καί ξεχάσουνε κανένα παιδί, καί φλάπ βούτηξαν στά βαθιά!
Τί ὡραῖα πού ἦταν ἔτσι ὅλα μαζί! ῎Ετρεχαν, προσπερνοῦσαν τό ἕνα τό ἄλλο, ἔκαναν τόσα μεγάλα μακροβούτια πού ἦταν νά τά θαυμάζεις. Συνέχεια
Ό Πίτης ήταν Χρήσιμος
Τίτλος: Ό Πίτης ήταν Χρήσιμος (Εικονογραφημένο)
Διαστάσεις: 21×29
Δεμένο: Ναι
Σελίδες: 26
Μιά φορά ἐδῶ καί πολλούς-πολλούς καιρούς ἦταν ἕνας ψύλλος πού τόν ἔλεγαν Πίτη. ῾Ο Πίτης ζοῦσε σέ μιά ἁπλωτή αὐλή καί ἡ αὐλή αὐτή ἦταν γύρω ἀπό ἕνα ὄμορφο σπιτάκι μέ κόκκινα κεραμίδια. Καί τό σπιτάκι μέ τά κόκκινα κεραμίδια ἦταν πλάι στό μεγάλο κάμπο μέ τά καλαμπόκια, τά στάρια καί τά χαμομήλια. Συνέχεια
Ὁ Ἅδης τῆς πλεονεξίας
Τίτλος: Ὁ Ἅδης τῆς πλεονεξίας
Διαστάσεις: 12,5×20
Δεμένο: Όχι
Σελίδες: 80
῾Ο Μέγας Βασίλειος, μέ πολλή σύνεση καί σοφία, κάνει τήν ἑξῆς παρατήρηση γιά τή σκληρή καί ἀνάλγητη πλεονεξία· «῞Οσα βλέπει ὁ ὀφθαλμός, αὐτά ἐπιθυμεῖ καί ὁ πλεονέκτης. ῾Ο ῞Αδης δέν εἶπε ποτέ, ἀρκεῖ, οὔτε ὁ πλεονέκτης εἶπε ποτέ, φτάνει. ῾Η θάλασσα γνωρίζει τά ὅριά της, ἡ νύκτα δέν ξεπερνάει τά πανάρχαια ὁροθέσιά της, ἀλλά ὁ πλεονέκτης δέν λογαριάζει χρόνο, δέν μπορεῖ νά θέσει ὅρια, δέν καταλαβαίνει ὅτι ὑπάρχουν διάδοχοι καί κληρονόμοι. Μιμεῖται τή βιαιότητα τῆς φωτιᾶς, ὅλα τά διευθετεῖ γιά ὅλα ἐγείρει ἀξιώσεις, καί ὅλα, θεωρεῖ, πώς ἀνήκουν σ᾿ αὐτόν»1. 1. Πρός τούς πλουτοῦντας, ΕΠΕ 6, 304-312. Συνέχεια
Μνησικακία και Συγχωρητικότητα
Τίτλος: Μνησικακία και Συγχωρητικότητα
Διαστάσεις: 12,5×20
Δεμένο: Όχι
Σελίδες: 64
Προλογικά
Ἡ μνησικακία θεωρεῖται καί εἶναι «λέπρά της ψυχῆς». Ἀνήκει στά πάθη ἐκεῖνα πού ἀναφέρονται στήν ἐπιθετικότητα τῆς ψυχῆς καί εἶναι τέκνο τοῦ θυμοῦ καί τῆς ὀργῆς.
Ἡ ἐπιθετικότητα ὅμως τῆς μνησικακίας, στρέφεται βέβαια πρός τόν πλησίον, ἀλλά περισσότερο φθείρει καί καταστρέφει ψυχοσωματικά ἐκεῖνον πού τήν ἐγκολπώνεται καί τήν ἐνεργεῖ. Ὁ μνησίκακος ἄνθρωπος ταλαιπωρεῖται καί ζεῖ κόλαση πρίν ἀπό τήν μέλλουσα κόλαση, διότι διακατέχεται ἀπό ψυχική ἀκαταστασία καί, σάν τούς παράφρονες καί τούς μανιακούς, δέν μπορεῖ ποτέ νά χαρεῖ γαλήνη καί τήν ἐσωτερική ἡσυχία.
Ἄλλα πώς εἶναι δυνατόν νά χαρεῖ κανείς τήν εἰρήνη τῆς ψυχῆς, ἄν ἔχει ἐξορίσει ἀπό μέσα του τήν ἀγάπη; Διότι «ὅπως οὐκ ἔστιν ἰδεῖν ἐν βορβόρῳ ἀρώματα, οὕτως οὐδέ ἕν ψυχῇ μνησίκακου ἀγάπης εὐωδίαν». Συνέχεια
Ὁ Θυμός, ἡ ὀργή καί ἡ θεραπεία τους
Τίτλος: Ὁ Θυμός, ἡ ὀργή καί ἡ θεραπεία τους
Διαστάσεις: 20×12,5
Δεμένο: Όχι
Σελίδες: 48
Προλογικά
Κατά κοινή ὁμολογία, τίς τελευταῖες δεκαετίες ἡ ἐπιθετικότητα, ἡ βία, ἡ βάναυση συμπεριφορά, ἡ καταστροφικότατα, εἶναι φαινόμενα πού πλεονάζουν στήν κοινωνία μας, καί πού ἀπασχολοῦν καί τούς πνευματικούς ἠγέτες καί ποιμένες μας, ἀλλά καί γενικότερα τόν ἐπιστημονικό κόσμο.
Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, μέ τή βαθιά πείρα τους καί τή γνώση τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς, θεωροῦν ὅτι ἡ βία, ἡ καταστροφικότατα, ἡ ἀχαλίνωτη συμπεριφορά, συχνά, εἶναι ἀπότοκα τῆς ὑπερηφάνειας καί κατ’ ἐπέκταση τοῦ θυμοῦ καί τῆς ὀργῆς: «Θυμοῦ εἰσι πάθη· ὀργή, πικρία, κραυγή, ὀξυχολία, θράσος, τύφος, ἀλαζονεία, καί εἴ τι ἕτερον», μᾶς λέει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Σιναΐτης[1]. Δηλαδή: Ἡ ὀργή, ἡ πικρία, οἱ φωνές, τό εὐέξαπτον, τό θράσος, ὁ τύφος, ἡ ἀλαζονεία, καί πολλά ἄλλα, εἶναι πάθη πού προέρχονται ἀπό τό θυμό». Συνέχεια
Ὁ Πορισμὸς τῶν Θλίψεων
Τίτλος: Ὁ Πορισμὸς τῶν Θλίψεων
Διαστάσεις: 20×12,5
Δεμένο: Όχι
Σελίδες: 45
Ο ΠΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΘΛΙΨΕΩΝ
῾Η θλίψη ὅμως καί οἱ πειρασμοί, μᾶς κρατοῦν σέ ἐγρήγορση καί μᾶς καθιστοῦν ἄξιους τῆς βοήθειας τῆς Χάρης τοῦ Θεοῦ. Πολύ περισσότερο μάλιστα, ὅταν λόγω τῆς πίστης καί τῆς ἐλπίδας μας στόν Θεό, ὑπομένουμε τά πάντα, μέ πολλή καρτερία. Συνέχεια
Ὠδή στό ἐφήμερο. Ἡ Λύπη κατά τούς Πατέρες
Τίτλος: ὠδή στό ἐφήμερο.Ἡ Λύπη κατά τούς Πατέρες
Διαστάσεις: 14×21
Δεμένο: Όχι
Σελίδες: 164
Προλογικό Σημείωμα
Ἡ λύπη καί ἡ ἀθυμία εἶναι καταστάσεις πού καθημερινά ταλαιπωροῦν καί βαραίνουν τήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου. Οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, ὄντας καί αὐτοί μέτοχοι τῶν συνεπειῶν τῆς πεσμένης ἀνθρώπινης φύσης, προβληματίσθηκαν πάνω στό θέμα τῆς λύπης, τό μελέτησαν βαθιά καί μᾶς ἄφησαν μέ τό σοφό λόγο καί τή γραφίδα τους τά συμπεράσματά τους, τόσο γιά τά αἴτια καί τίς συνέπειες τῆς λύπης, ὅσο καί γιά τόν τρόπο ὑπέρβασής της. Συνέχεια
Ἡ πτώχευση τῆς ἐνδοχώρας.
Τίτλος: Ἡ πτώχευση τῆς ἐνδοχώρας.
Διαστάσεις: 14×21
Δεμένο: Όχι
Σελίδες: 216
Προλογικό Σημείωμα
Τό πλέον πολυσυζητημένο θέμα, πού, ἀπό τήν ἀρχέγονη κιόλας ἐποχή, ἀπασχόλησε τήν ἀνθρώπινη σκέψη, εἶναι αὐτό τοῦ ποικιλόμορφου κακοῦ, τό ὁποῖο εἰσχωρεῖ ἑκούσια ἤ ἀκούσια στή ζωή τοῦ ἀνθρώπου καί ἐπηρεάζει ποικιλότροπα τήν πραγματικότητα καί τήν ἐξελικτική πορεία του.
Ὡς διαρκής ἀναστολέας τῆς ὄντως ζωῆς τό κακό εἶναι τό καθημερινό συναπάντημα –προβλεπόμενο ἤ ἀπροσδόκητο– τοῦ ἀνθρώπου, τό ὁποῖο λειτουργεῖ διαβρωτικά καί καταλυτικά στήν ἐναγώνια προσπάθειά του γιά ὁλοκλήρωση καί τελείωση τοῦ κατ’ εἰκόνα πλασμένου καί πρός ὁμοίωση ἐπειγομένου εἶναι του. Εἶναι ἐκεῖνο τό «κακό σπέρμα τῶν ζιζανίων», πού ἔσπειρε κακόβουλα στόν ξένο ἀγρό, «ἄνθρωπος ἐχθρός», ὑπό τό κράτος τοῦ σκότους τῆς νύκτας, τῆς ἄγνοιας καί τῆς ἁμαρτίας. Συνέχεια
Η Θεοποιός προσευχή κατά τους Πατέρες (Εικονογραφημένο)
Τίτλος: Η Θεοποιός προσευχή κατά τους Πατέρες (Εικονογραφημένο)
Διαστάσεις: 17×24
Δεμένο: Όχι
Σελίδες: 174
῾Η προσευχή μοιάζει μέ τό κλειδί πού ἀνοίγει τήν πόρτα τῆς ψυχῆς μας, γιά νά μπεῖ σ᾿ αὐτήν ὁ Θεός, μᾶς λέει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς.
῾Η προσευχή εἶναι μιά σχέση προσωπική μέ τόν Θεό. Μιά σχέση, στήν ὁποία ξαναβρίσκουμε τόν χαμένο ἑαυτό μας, τό πρόσωπό μας. ῾Ο σκοπός τῆς προσευχῆς εἶναι αὐτός ἀκριβῶς· Νά ξαναγυρίσουμε στήν ἱερά εἰκόνα πού βρίσκεται μέσα μας.
«Γίνε ὅ, τι εἶσαι. ᾿Ανακάλυψε μέ τή σιωπή τῆς προσευχῆς Αὐτόν πού εἶναι ἤδη δικός σου. ῎Ακουσε Αὐτόν πού δέν παύει νά μιλάει μέσα σου», μᾶς λέει σύγχρονος θεολόγος. Πραγματικά, ἀληθινή ἐσωτερική προσευχή σημαίνει νά σταματᾶμε νά μιλᾶμε ἐμεῖς καί νά ἀφουγκραζόμαστε στήν καρδιά μας τήν χωρίς λόγια φωνή τοῦ Θεοῦ.
῾Ο ἄνθρωπος δημιουργήθηκε γιά νά προσεύχεται, γι᾿ αὐτό δέν πρέπει νά περιμένει κάποια ἀσυνήθιστη παράδοξη θεία ἔμπνευση γιά νά προσευχηθεῖ. Νά φροντίζει μόνο νά δημιουργεῖ τίς κατάλληλες προυποθέσεις γιά νά ἀναχθεῖ ἡ ψυχή του σ᾿ αὐτή τήν «ἀπαρενόχλητον τῆς διανοίας κατάστασιν, τὸν ἐγκάρδιον οὐρανόν», πού εἶναι ἡ Θεία Παρουσία. Συνέχεια
Προσδοκῶ ἀνάσταση νεκρῶν
Τίτλος: Προσδοκῶ ἀνάσταση νεκρῶν
Διαστάσεις: 14×21
Δεμένο: Όχι
Σελίδες: 128
ΠΡΟΛΟΓΙΚA
῾Ο θάνατος εἶναι τό πλέον βέβαιο γεγονός πού καθένας γνωρίζει πώς ἀργά ἤ γρήγορα θά ἐπέλθει καί στόν ἴδιο. ᾿Εν τούτοις τό τέλος αὐτῆς τῆς ζωῆς παραμένει γιά τούς περισσότερους ἀνθρώπους ἀπόλυτα ἀνεπιθύμητο κι ἐπίμονα ἀπωθημένο.
Κι αὐτό, γιατί ὁ ἄνθρωπος δέν ἔχει θρέψει, κατά τή διάρκεια τῆς ἐπί γῆς βιοτῆς του, τήν προσδοκία τοῦ «ἐπέκεινα» καί δέν βασίζεται πάνω στό ἀγκωνάρι τῆς «ἐν Χριστῷ» ἐλπίδας. Αἰφνιδιάζεται ὁ ἀπόγονος τοῦ ᾿Αδάμ ἀπό τό φαινόμενο τοῦ θανάτου, ἐπειδή ἀσφαλῶς εἶναι πλασμένος γιά νά ζήσει αἰώνια. Καί καθώς βλέπει τό σῶμα κάποιου ἀγαπημένου του νά κοίτεται χωρίς πνοή, τότε σαβανώνει μαζί μ᾿ αὐτό καί τή δική του ἐλπίδα. Συνέχεια
Ἡ Στολή τῆς Θεότητος
Τίτλος: Ἡ Στολή τῆς Θεότητος
Διαστάσεις: 14×21
Δεμένο: Ὄχι
Σελίδες: 112
Προλογικά
Οἱ ἅγιοι Πατέρες μᾶς διδάσκουν ὅτι μόνη ἡ ταπείνωση μπορεῖ νά σώσει τόν ἄνθρωπο καί μόνη ἡ ὑπερηφάνεια μπορεῖ νά τόν καταγκρεμίσει στό σκοτάδι τοῦ ῞Αδη.
Τί εἶναι ὅμως ταπείνωση;
῾Ο ἅγιος ᾿Ισαάκ ὁ Σύρος μᾶς λέει πώς ἡ ταπεί-νωση εἶναι μιά κατάσταση θεία καί ἀκατάληπτη. Καί μάλιστα ὑπογραμμίζει ὅτι «συνέχεται ἀπό φόβο καί δέος κάθε φορά πού ἀποπειρᾶται νά μιλήσει γι᾿ αὐτήν, ὅπως συνέχεται ἐκεῖνος πού πρόκειται νά μιλήσει γιά τόν Θεό μέ ἀνθρώπινους συλλογισμούς»1 (Λόγος κ´). Συνέχεια