Ἡ μεταμόρφωση τοῦ χρόνου

ε) Στὸ ἑορτολόγιο τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὴν καλλιέργεια τῆς μνήμης προβάλλονται ὡς παρόντα ὅλα ἐκεῖνα τὰ σωστικὰ γεγονότα, ποὺ ὁ Θεὸς μετέρχεται ἐντός της ἱστορίας γιὰ τὴ λύτρωση τοῦ ἀνθρώπου. Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, Περιτομή, Ὑπαπαντή, Βάπτιση, Μεταμόρφωση, Σταύρωση, Ἀνάσταση καὶ Ἀνάληψη βιώνονται ὡς γεγονότα τοῦ παρόντος. Ἑορτάζεται ἀκόμη ἡ μνήμη τῶν φίλων του Θεοῦ, τῶν ἁγίων, τῶν δικαίων, τῶν προφητῶν, τῶν ἀποστόλων, τῶν μαρτύρων, τῶν ἱεραρχῶν, τῶν ὁμολογητῶν, τῶν ὁσίων, ἀλλὰ καὶ τῶν νεομαρτύρων ποῦ εὐαρέστησαν τὸ Θεὸ καὶ ἀγάπησαν τὸν συνάνθρωπο σὲ καιροὺς χαλεπούς.

στ) Στὴν Ἐκκλησία φανερώνεται, τί ἔκαμε ὁ Θεὸς γιὰ τὸ πλάσμα του, ἀλλὰ καὶ τί μπορεῖ νὰ ἐπιτύχει ὁ ἄνθρωπος, ὅταν φωτίζεται ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ ἐμπνέεται ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Οἱ χριστιανοὶ ἂν καὶ εὔχονται τὰ ἔτη νὰ εἶναι πολλά, καλὰ καὶ εἰρηνικά, δὲν θεωροῦν τὸ χρόνο ὡς ὑπέρτατο ἀγαθό. Τὸν θεωροῦν ὡς καιρὸ ἀγῶνος καὶ ἀσκήσεως πνευματικῆς, ἀφοῦ προσεύχονται «τὸν ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς τους νὰ διέρχονται ἐν εἰρήνη καὶ μετανοία».

ζ) Στὸν παρόντα χρόνο προετοιμάζεται μὲ τὴ συνεργία τοῦ Παρακλήτου ἡ συμμετοχὴ στὸν Παράδεισο τῆς θείας ἀγάπης. Ὅποιος καταθέτει τὴ ζωή του στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ καὶ τηρεῖ τὶς ἐντολές του, δὲν φοβᾶται τὸ μέλλον. Ἐμπνέεται ἀπὸ τὴν πίστη τῶν προφητῶν, τῶν ἀποστόλων καὶ τῶν ἁγίων του παρελθόντος, ἀγωνίζεται γιὰ τὴ βίωση τῆς ἀγάπης στὸ παρὸν καὶ διατηρεῖ ζωντανὴ τὴν ἐλπίδα μετοχῆς στὴ μέλλουσα βασιλεία καὶ δόξα. Τότε μπορεῖ νὰ ἀπευθύνεται σὲ Ἐκεῖνον ποὺ εἶναι «τὸ Α καὶ τὸ Ω, ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος, ἀρχὴ καὶ τέλος», καὶ νὰ τοῦ λέγει: «Ναὶ ἔρχου Κύριε Ἰησοῦ» (Ἀποκ. 22,13).

     

Pages: 1 2