Ο ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ

στ) Ὅταν ὁ Ἅγιος Σιλουανὸς ζήτησε ἀπὸ τὸν Θεὸ τὴν ὁδὸ τῆς ταπείνωσης, τοῦ ἀποκαλύφθηκε ὁ λόγος: «Κράτα τὸν νοῦ σου στὸν Ἅδη καὶ μὴ ἀπελπίζου». Ἀσκώντας τὸ διακόνημα τοῦ οἰκονόμου στὸ μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος, εἶχε ὑπὸ τὴν ἐποπτεία του διακόσιους περίπου ἐργάτες. Τὸ γεγονὸς αὐτό, ἐνῶ κάποια στιγμὴ τὸν κούρασε καὶ τὸν ἔκανε νὰ ἀποσυρθεῖ στὴν ἡσυχία, ὅταν ἐπανῆλθε τὸν ὁδήγησε στὴν ἀδιάλειπτη προσευχὴ γιὰ τὸν ἁπλὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ, ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα, «ὅλο τὸν Ἀδάμ».

ζ) Ἡ προσευχὴ «ὑπὲρ ὅλου τοῦ κόσμου» καὶ ἡ ἀγάπη πρὸς τοὺς ἐχθροὺς κατεῖχαν κεντρικὴ θέση στὶς διδαχές του. Παράλληλα ἔγραφε: «Ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὴ φύση του εἶναι εὐπαθὴς σὰν τὸ ἀγριολούλουδο. Ὅλοι τὸ ἀγαποῦν καὶ ὅλοι τὸ ποδοπατοῦν. Ἄλλοτε βρίσκεται σὲ δόξα καὶ ἄλλοτε σὲ ἀτιμία. Ὅποιος, ὅμως, ἀγαπᾶ τὸν Θεό, εὐχαριστεῖ τὸν Κύριο γιὰ ὅλες τὶς θλίψεις καὶ παραμένει ἤρεμος καὶ στὴν τιμὴ καὶ τὴν ἐξουθένωση». Ἡ πνευματικὴ ἀκτινοβολία τοῦ Ἁγίου Σιλουανοῦ καθρεπτίζεται στὶς συγγραφὲς τοῦ γέροντος Σωφρονίου καὶ ἀποτελεῖ σπουδαία παρακαταθήκη γιὰ τὴν Ἐκκλησία.

     

Pages: 1 2